Dit is een van de leukste dingen die ik mag doen. Gisteren heb ik meegekeken in het ziekenhuis bij het doen van een consult. Mijn opdracht was om te kijken wat desbetreffende professional (die al meer dan 20 jaar werkzaam was) goed deed in de consultvoering en wat tips waren op het vlak van communicatie. Waar let ik ondermeer op:
- In hoeverre de arts/paramedicus oogcontact heeft met de patient én met zijn/haar kinderen/ouders. En hierin een evenwicht vindt.
- Toont diegene empathie? Zo ja, hoe? Zo nee, hoe kun je dat wel doen?
- In hoeverre wordt er geluisterd naar het verhaal achter de vraag?
- Lukt het om het consult binnen de tijd af te ronden? Zo nee, hoe kun je dit wel doen?
- Lukt het om gelijktijdig alles in de computer in te voeren, zonder het contact met de patient te verliezen?
- Wordt het consult afgesloten met een plan van aanpak? En is alles duidelijk voor de patient en is hij/zij hiermee akkoord?
Dit is echt een eye-oper. Wat leuk om jouw opmerkingen te horen. Ik wist niet dat ik, wanneer bij een patient een behandeling niet aanslaat ik gelijk rationeel ga uitleggen hoe dit komt i.p.v. dat iets zeg in de trant van ‘wat vervelend voor u, dat valt tegen’ .
Wat ik ook leuk vond om te horen is dat ik blijkbaar bij de afronding van het consult mijn conclusie in de vragende vorm formuleer. Hierdoor wordt te patient telkens gestimuleerd om nog door te praten, waardoor mijn consulten steeds uitlopen. In deze fase van het consult mag ik stelliger en met meer volume praten.
Mijn observatie wordt afgesloten met concrete bevinden van wat er goed gaat. Daarnaast worden er een drietal of viertal concrete tips gegeven waarmee geoefend kan gaan worden.
Van de consulten worden filmopnames gemaakt (indien patient uiteraard akkoord is) die ter lering worden gemaild aan de arts/paramedicus.
Interesse? Neem contact op. ingrid.caubergh@topevent.nl
TopEvent Training Coaching en Scholing in de Zorg 
Geef een reactie